De Heemkundekring van Bergeijk - het dorp dat er prat op gaat in carnavalstijd Teutengat te worden genoemd – publiceert in zijn verenigingsblad 'de Keersopper' met regelmaat over het fenomeen van de teuten.Een oud teutenhuis–boerderij, gerestaureerd en geschikt gemaakt voor huisvesting van het Eichamuseum (archeologie van de Kempen), worden onder andere door middel van fotomateriaal en tentoongestelde voorwerpen de teuten levendig te houden.
De teuten – of liever hun afwezigheid door hun verblijf in het buitenland – moeten eeuwenlang het dorpsleven mee bepaald hebben en van grotere invloed geweest zijn dan alleen het gebed voor de 'buijtengaenders' van de pastoor tijdens de zongdagmis.
De plaatselijke ondernemers hebben zich inmiddels uit promotiebelang min of meer meester gemaakt van de teuten. Waar in het verleden het 'Hermenieke van Bergeijk' genoot van ‘het gerstebier van Kyrie’ wordt nu ‘teutenbrood’ gegeten en ‘teutennat’ gedronken onder de klanken van het Teutenkoor.
De teuten – of liever hun afwezigheid door hun verblijf in het buitenland – moeten eeuwenlang het dorpsleven mee bepaald hebben en van grotere invloed geweest zijn dan alleen het gebed voor de 'buijtengaenders' van de pastoor tijdens de zongdagmis.
De plaatselijke ondernemers hebben zich inmiddels uit promotiebelang min of meer meester gemaakt van de teuten. Waar in het verleden het 'Hermenieke van Bergeijk' genoot van ‘het gerstebier van Kyrie’ wordt nu ‘teutenbrood’ gegeten en ‘teutennat’ gedronken onder de klanken van het Teutenkoor. Het zou de teuten deugd gedaan hebben te weten dat de Bergeijkse commercie honderden jaren later wel vaart bij hun nagedachtenis. De teuten worden ook op deze manier in ieder geval aan de vergetelheid ontrukt
Misschien nog net op tijd, want sommige Bergeijkse teutenfamilies die hun sporen door heel Europa hebben getrokken, schijnen al min of meer uit het collectieve dorpsgeheugen verdwenen!
Misschien nog net op tijd, want sommige Bergeijkse teutenfamilies die hun sporen door heel Europa hebben getrokken, schijnen al min of meer uit het collectieve dorpsgeheugen verdwenen!
